Η πρόωρη εκπαίδευση ύπνου του μωρού έχει κινδύνους
Πολλοί γιατροί, ειδικοί ή επιστήμονες υγείας προτείνουν στους γονείς να ξεκινήσουν την εκπαίδευση ύπνου στα μωρά νωρίς.
Στους 3 με 4 μήνες της ζωής τους.
Μερικοί γονείς ξεκινούν νωρίτερα.
Το Journal of Developmental and Behavioural Pediatrics (1) δημοσίευσε ένα άρθρο αναθεώρησης. Το οποίο εξετάζει συνοπτικά την πρόσφατη πρόοδο στο συγκεκριμένο θέμα. Επανεξετάζει όλα τα άρθρα, από το 1993 μέχρι και τον Αύγουστο του 2013 τα οποία παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της μεθόδου εκπαίδευσης ύπνου, σε βρέφη κάτω των 6 μηνών.
Οι Drs. Pamela Douglas και Peter Hill από το Πανεπιστήμιο του Queensland στην Αυστραλία, πραγματοποίησαν την αναθεώρηση μέσα από ένα σύνολο 43 άρθρων που πληρούσαν τα κριτήρια για την έρευνα τους.
Στην ανασκόπηση υπήρχαν διάφορες τεχνικές εκπαίδευσης ύπνου των βρεφών.
Οι “συνήθεις ύποπτοι”, όπως ο διαχωρισμός της τροφής ή της επαφής, με τον ύπνο. Πχ. Να μην αφήνετε το μωρό να κοιμηθεί ενώ θηλάζει ή ενώ είναι στην αγκαλιά σας, εκπαιδεύοντας το έτσι να μη συνδυάσει τον ύπνο με την ανθρώπινη επαφή ή το φαγητό.
O προγραμματισμός στον ύπνο είτε θέλει να κοιμηθεί το μωρό είτε όχι, και η μειωμένη διέγερση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εξέτασαν όλα τα αποτελέσματα των ερευνών που σχετίζονται με αυτά, σε μητέρες και βρέφη.
Η αναθεώρηση για την πρόωρη εκπαίδευση ύπνου του μωρού
Μια από τις πιο ανησυχητικές αποκαλύψεις, είναι ότι τα άρθρα που προωθούν την εκπαίδευση στον ύπνο κατά τους πρώτους μήνες, στην πραγματικότητα δεν έχουν επιστημονική βάση. Αυτό που βρήκαν οι περισσότεροι ήταν απλώς ότι ο ύπνος εδραιώνεται γρηγορότερα κατά τους 4 πρώτους μήνες μετά τον τοκετό.
Eπειδή συμβαίνει αυτό, θεωρείται απόδειξη ότι η εκπαίδευση ύπνου στα βρέφη θα αποτρέψει προβλήματα αργότερα στον κύκλο του ύπνου των παιδιών.
Αλλά στην πραγματικότητα όταν έψαξαν τα αποτελέσματα που έχει αυτή η μέθοδος στα μωρά και τις μητέρες (καθώς αυτό είναι που έχει να κάνει κυρίως με την εκπαίδευση ύπνου) βρήκαν τα εξής:
- Η εκπαίδευση ύπνου τις πρώτες 12 εβδομάδες έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη διάρκεια ύπνου. Αλλά δεν μειώνει το κλάμα των μωρών, που είναι η κύρια ανησυχία των γονιών που εφαρμόζουν αυτή τη μέθοδο.
- Οι αυξημένες νυχτερινές αφυπνίσεις των θηλαζόντων μωρών δε συνδέονται με μακροπρόθεσμα προβλήματα ύπνου ή συμπεριφοράς. Σε αντίθεση με κάποιους ειδικούς που υποστηρίζουν ότι τα πολλά ξυπνήματα το βράδυ συνδέονται με μακροπρόθεσμα προβλήματα.
- Τα βρέφη που ξυπνούν συχνά τη νύχτα ή παρουσιάζουν άλλες διαταραχές ύπνου στους έξι μήνες (χωρίς παρέμβαση) έχουν απολύτως φυσιολογική ψυχική υγεία στην αρχή της ενηλικίωσης. Καταρρίπτοντας έτσι την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι αυτό συνδέεται με μετέπειτα προβλήματα.
- Η εκπαίδευση ύπνου πριν τους 6 μήνες από μητέρες με επιλόχειο κατάθλιψη, δε βοήθησε καθόλου στο να μειωθεί η κατάθλιψη τους. Στην πραγματικότητα τα προβλήματα ύπνου της μητέρας δε σχετίζονται με τον ύπνο του βρέφους τους. Αλλά με την ίδια την κατάθλιψη.
- Ουσιαστικά, η κατάθλιψη της μητέρας προκαλούσε τις μακράς διάρκειας αφυπνίσεις των βρεφών. Αλλά όχι και τη συχνότητα και όχι κάποιο άλλο ερέθισμα.
- Οι μητέρες που θηλάζουν τα μωρά τους, ξυπνούν περισσότερες φορές για να τα ταΐσουν. Αλλά αναφέρουν καλύτερη ποιότητα ύπνου και χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης μετά τον τοκετό.
- Οι λιγοστές μελέτες που ανέφεραν μείωση της κατάθλιψης της μητέρας λόγω παρεμβάσεων (όπως η εκπαίδευση ύπνου), αναφέρουν απίστευτα πολύπλοκες παρεμβάσεις. Με πολλά στοιχεία συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης για τη μητέρα. Και η μειωμένη κατάθλιψη δε μπορεί να αποδειχτεί ότι οφείλεται στην εκπαίδευση ύπνου.
-
Ο διαχωρισμός της σίτισης από τον ύπνο σε βρέφη ηλικίας κάτω των έξι μηνών, συσχετίστηκε με αυξημένη αποτυχία στο θηλασμό.
- Ο άκαμπτος και προγραμματισμένος τρόπος ύπνου και φροντίδας τους πρώτους μήνες, συνδέεται με τριπλάσιο κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς στους έξι μήνες και το διπλάσιο κλάμα.
- Η τοποθέτηση ενός βρέφους σε ένα σκοτεινό δωμάτιο κατά τη διάρκεια της ημέρας με το πρόσχημα ότι του χρειάζεται ύπνος ή κλαίει λόγω της «υπερδιέγερσης» ή της «κούρασης», στην πραγματικότητα αναστέλλει την εδραίωση του νυχτερινού ύπνου. Που σημαίνει περισσότερα ξυπνήματα τη νύχτα και αυξάνει τον κίνδυνο για το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου. Επίσης, μειώνει την ικανότητα της μητέρας να αναπτύξει καλούς βιορυθμούς με το μωρό. Που με τη σειρά του μειώνει την καλή ψυχική υγεία της μητέρας.
- Το επίκεντρο των παρεμβάσεων του ύπνου – δηλαδή το πόσο έχει κοιμηθεί το μωρό, οι ώρες που κοιμήθηκε, ο αριθμός των ξυπνημάτων, κλπ. – στην πραγματικότητα αυξάνει το άγχος των γονιών. Μπορεί επίσης να προκαλέσει χειρότερη ποιότητα ύπνου για το μωρό.
Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί και το γεγονός (αν και δεν θεωρείται αποτέλεσμα) ότι οι περισσότερες οικογένειες δεν ανέφεραν προβλήματα με τον ύπνο των βρεφών τους κατά τους έξι πρώτους μήνες. Οι περισσότεροι είχαν λάβει ως συμβουλή να χρησιμοποιήσουν τεχνικές εκπαίδευσης ύπνου ως προληπτικά μέτρα. Ώστε να αποτρέψουν μετέπειτα προβλήματα. Μόνο που δεν υπάρχει καμία απόδειξη για αυτό και μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα για την οικογένεια. Τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Τι πρέπει να γίνει;
Όπως προτείνουν οι συγγραφείς και ερευνητές, οι θεραπείες πρέπει να είναι ολιστικές. Η πρόωρη εκπαίδευση ύπνου και οι τεχνικές για τη συμπεριφορά, δε βοηθούν στο συγχρονισμό του γονέα με το μωρό. Στους υγιείς ημερήσιους βιορυθμούς και την αντιμετώπιση του άγχους που βιώνει ο γονιός. Για τον ύπνο και το κλάμα του μωρού του.
Περαιτέρω, οι δυσκολίες σίτισης θα πρέπει να εξεταστούν ως μία από τις πιθανές αιτίες για την ανήσυχη συμπεριφορά των παιδιών. Έτσι οι γονείς θα πρέπει να εστιάσουν εκεί. Και να δώσουν όλη τη βοήθεια που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν τα τυχόν προβλήματα σίτισης.
(1) Douglas PS, Hill PS. Behavioral sleep interventions in the first six months of life. do not improve outcomes for mothers or infants: a systematic review. J Dev Behav Pediatr 2013; 34: 497-507.
(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια.)
Η σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα!
