Πού πήγε η ευτυχία ρε γαμώτο;

ευτυχία

Ο άνθρωπος που εξαρτά την ευτυχία του από τον εαυτό του και όχι από τους άλλους,

έχει υιοθετήσει τον καλύτερο τρόπο για μια ευτυχισμένη ζωή.

Είναι ένας άνθρωπος σώφρων, ένας άνθρωπος με σιδερένιο χαρακτήρα και σοφία.

Πλάτωνας

Μου συμβαίνει το εξής τώρα τελευταία.

Ξυπνάω το πρωί, βγάζω στα γρήγορα το πρόγραμμα της ημέρας, αντιλαμβάνομαι για μια ακόμη φορά ότι το 24ωρο δε θα μου φτάσει, σηκώνω τα μανίκια μου και συνήθως θέλω να φάω τον τόπο. Να ζήσω, να δημιουργήσω, να χαλαρώσω, να απολαύσω, να δοκιμάσω…να ζήσω τελοσπάντων. Φυσικά συναναστρέφομαι κόσμο, αρκετό κόσμο θα έλεγα. Στη συναναστροφή μου αυτή, ως φυσικό, ψάχνω να βρω συμμάχους για να μοιραστώ μαζί τους αυτήν την όρεξη, τη διάθεση για ζωή. Αλλά δε βρίσκω πολλούς. Δε βρίσκω αρκετούς!

Παρατηρώ. Είμαι πολύ παρατηρητικός άνθρωπος.

Βλέμματα σκυθρωπά. Άγχος, κούραση, απογοήτευση, απελπισία.

Συμπεριφορές άσχημες.

Ανθρώπους παραδομένους στη μοίρα. Προδομένους. Δυστυχισμένους.

Νεύρα, θυμό, αδιαφορία.

Ένα κενό. Καθόλου πάθος. Καθόλου αγάπη. Καθόλου έρωτα!

Και αναρωτιέμαι…πού πήγε η ευτυχία ρε γαμώτο;

Ξέρεις, εκείνη η πεταλουδίτσα που έρχεται και κάθεται στο μυαλό σου και σε αναστατώνει με το ανάλαφρο πετάρισμα των πολύχρωμων φτερών της. Αυτή η παιχνιδιάρα που ξεσηκώνει την ψυχή σου σε ένα λεπτό και μετά, έτσι ανάλαφρα όπως ήρθε κι έκατσε πάνω σου, έτσι ανάλαφρα φεύγει, έχοντας εκπληρώσει το σκοπό της. Αφού σε άγγιξε!

ευτυχία

Αυτό το άγγιγμα…αχ, αυτό το άγγιγμα. Που ζωγραφίζει στην καρδιά σου ένα χαμόγελο από εδώ μέχρι εκεί και την χορταίνει με υποσχέσεις. Αυτήν. Την ευτυχία. Την ξέρεις. Μη μου πεις πως δεν την ξέρεις.

Πού πήγε; Ποιος την πήρε; Τι φταίει;

Ξέρω τι σκέφτεσαι. Την μπερδέψαμε με την επιτυχία, έτσι; Με αυτήν την στραφταλιστή μέγαιρα με τα πλουμιστά φτερά που μας έμαθαν να την κυνηγάμε από τότε που ήμασταν μικρά.

Μη χασομεράς, μη μιλάς, μη γελάς, μην παίζεις την ώρα του μαθήματος, μη χαζεύεις, να είσαι σοβαρός, μη σκέφτεσαι, μη διασκεδάζεις, μην χάνεις χρόνο. Η ζωή θέλει θυσίες, έχεις υποχρεώσεις. Πρέπει να πάρεις καλούς βαθμούς για να πετύχεις στη ζωή σου, να μπεις στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να έχεις μια καλή δουλειά, να βγάζεις λεφτά, να κάνεις μια πετυχημένη οικογένεια, βαριά βαριά μια που να μοιάζει πετυχημένη. Πρέπει να θυσιάσεις την ευτυχία σου στο βωμό της επιτυχίας, επειδή μόνο με την επιτυχία μπορείς να νιώσεις ευτυχία.

Κι αν δεν γίνεις επιτυχημένος έτσι που μεγάλωσες χωρίς να μιλάς, χωρίς να γελάς, χωρίς να σκέφτεσαι, χωρίς να έχεις φαντασία; Κι αν γίνεις επιτυχημένος, αλλά δεν ξέρεις πως να τη διαχειριστείς την επιτυχία σου, έτσι που μεγάλωσες χωρίς να διασκεδάζεις, χωρίς να χαζεύεις, χωρίς να χάνεις χρόνο, χωρίς να χασομεράς;

Τότε γίνεσαι δυστυχισμένος, για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.

Ένας δυστυχισμένος άνθρωπος που γκρινιάζει και περιμένει από κάποιον άλλο να του φέρει πίσω την ευτυχία που κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα ο ίδιος, του στέρησε.

Η ευτυχία όμως είναι υπόθεση πολύ προσωπική αγαπητέ μου. Δε μπορεί να στη χαρίσει ο άντρας σου, η γυναίκα σου, ο φίλος σου, ο ψυχολόγος, που πολύ εκτιμώ. Ούτε καν το παιδί σου. Δε συζητάμε για την κοινωνία ή το κράτος.

Κοντοστάσου, κλείσε τα μάτια και ονειρέψου με αυτή τη φαντασία που τόσα χρόνια την άφησες να σκουριάζει ξεχασμένη σε κάποιο συρταράκι του μυαλού σου. Μύρισε, γεύσου, άκου. Δημιούργησε, όχι για τα λεφτά. Για τη δημιουργία ρε παιδί μου. Ζήσε!

Ξέφυγα σήμερα κι άρχισα να κάνω υποδείξεις που κατά τ’άλλα καθόλου δε μου αρέσουν. Θα μπορούσα να γράψω κάτι με τίτλο “5 τρόποι για να γίνετε ευτυχισμένοι”, είναι πιο “της μοδός” οι μαγικές συνταγές. Αλλά, να…άκουσα αυτό το τραγούδι που πολύ αγαπώ και η ευτυχία ήρθε και σφηνώθηκε στο μυαλό μου και μου το μέθυσε.

Έτσι απλά.

Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια

Η σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα! 

Αφήστε το σχόλιο σας εδώ κάτω γιατί εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε και να κάνουμε κουβεντούλα!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

14 Comments

  1. Μα που είναι η ευτυχία Χριστίνα μου??? Κι εγώ την ψάχνω κάποιες φορές! Κι ύστερα σκέφτομαι τις μικρές μου να γελούν και λέω αυτό είναι ευτυχία! Και μετά τις ακούω να μου λένε μαμά σε αγαπώ και λέω αυτό είναι ευτυχία! Και μετά σκέφτομαι όλα τα καλά που έχουμε σαν άνθρωποι (υγεία, εργασία, οικογενειακή ηρεμία) και λέω αυτά είναι ευτυχία και διώχνω την κατήφεια μου και βλέπω τα πράγματα πιο θετικά! Καλή εβδομάδα! Φιλιάααααα

    1. Όλα αυτά είναι ευτυχία Σωτηρία! Όλα! Ακόμα όμως και να τα βρούμε σκούρα σε κάποιον από αυτούς τους τομείς (εξαιρώ την υγεία που είναι το άλφα και το ωμέγα), δεν αξίζει να βλέπουμε τα πράγματα αρνητικά. Με τη θετική σκέψη όλα ξεπερνιούνται. Μια πρόσφατη ιατρική έρευνα μάλιστα αποκάλυψε πως ακόμη και οι ασθένειες ξεκινούν από το μυαλό.
      Καλή ευτυχισμένη εβδομάδα εύχομαι και φιλιά στα κορίτσια σου!

  2. Πόσο δίκιο έχεις! Αλλά τα προβλήματα σε όλους μας βαραίνουν και δεν υπάρχει ούτε χρόνος και δυστυχώς δεν υπάρχει διάθεση για να ζήσουμε απλά και να χαρούμε.

    1. Κι όμως Αντιγόνη, χάνουμε την ουσία της ζωής με αυτόν τον τρόπο. Ζωή χωρίς προβλήματα δεν έχει κανείς, άλλος μικρά άλλος μεγαλύτερα. Το σημαντικό είναι να απολαμβάνουμε τη ζωή παρόλα τα προβλήματα και όχι να περιμένουμε τη στιγμή που θα υπάρχουμε χωρίς αυτά.
      Ο αγαπημένος μου Σεφέρης έλεγε πως το σημαντικό είναι να κάνουμε τη δική μας καθημερινή ταπεινή ζωή να λαλήσει και όχι να την αλλάξουμε με μια άλλη πιο ενδιαφέρουσα.

  3. Θα την έλεγα καλύτερα “ανεμελιά” κι όχι ευτυχία, η ευτυχία δεν είχε ποτέ (κι ούτε θα ‘χει) παρατεταμένη περίοδο, η ανεμελιά όμως, ή καλύτερα οι λιγότερες έννοιες, ήταν κάτι πιο εύκολα προσεγγίσιμο, αλλά η κρίση μάς την πήρε και αυτήν μακριά.. Πολύ ωραίος τίτλος κι ένα θέμα που πάντα έχει ενδιαφέρον! Καλημερούδια και καλή εβδομάδα 🙂

    1. Η αλήθεια είναι ότι σκόπευα να ξεκινήσω την ανάρτηση με έναν ορισμό της ευτυχίας. Έστυψα το μυαλό μου, έψαξα και σε λεξικά…τελικά ευτυχία είναι κάτι πολύ διαφορετικό για τον καθένα. Ίσως αυτό που περιγράφω να λέγεται ανεμελιά. Ίσως ευτυχία, ίσως χαρά! Την αίσθηση νομίζω πως την καταλαβαίνουμε όλοι, όλοι κάπου κάπως την ξέρουμε.
      Σ’ευχαριστώ που πέρασες Πέτρα, καλή μας εβδομάδα!

  4. Υπέροχο κείμενο! Πραγματικά αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα. Θέλω να είμαι ευτυχισμένη με ευτυχισμένα παιδιά. Θα ήθελα να καταφέρουμε να μην τα αγχωσουμε στο σχολείο μελλοντικά. Να κάνουν ότι θέλουν πραγματικά και να γελάνε συνέχεια.

    1. Μεγάλο το στοίχημα Γιούλη! Με το εκπαιδευτικό σύστημα, την κοινωνία, ακόμη κι εμάς τους ίδιους να λειτουργούμε πολλές φορές σε αυτή τη λογική χρειάζεται καθημερινή υπενθύμιση και συνειδητοποίηση για να το πετύχουμε.
      Συχνά πυκνά πιάνω τον εαυτό μου να με απασχολεί η “επιτυχία” των παιδιών μου ακόμα και σε αυτή τη μικρή τρυφερή ηλικία. Φυσικά μου βάζω τις φωνές μέσα στο κεφάλι μου και restart…μέχρι την επόμενη φορά που θα πέσω στην ίδια φάκα. Ελπίζω όλο και πιο σπάνια!

  5. Η ευτυχία κρυμμένη πίσω από πρέπει , μη, μήπως. Ευτυχία χαμένη από τα παιδικά μας χρόνια. Και μεγαλώνοντας ψάχνουμε να βρούμε τα μυστικά της. Έχεις δίκιο . Το κείμενο σου τροφή για σκέψη!

    1. Νομίζω πως κατά κάποιο τρόπο είμαστε εκπαιδευμένοι στη δυστυχία και τη μιζέρια Ρεγγίνα. Μεγαλώνουμε χέρι χέρι μαζί της. Μας την μάθανε και οι γονείς μας μεταξύ άλλων και αυτό είναι το πιο δυσοίωνο. Ελπίζω μόνο να μην κάνουμε το ίδιο λάθος γιατί τότε είναι σίγουρο ότι τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη χειρότερα για τα παιδιά μας.
      Ευχαριστώ που πέρασες Ρεγγίνα!

  6. Χριστινάκι με έβαλες σε σκέψεις βραδιάτικα!
    Εγω την είχε χάσει για καιρό την ευτυχία.
    Τελικα συνειδητοποίησα ακριβώς αυτο που γράφεις. Μονο εγω μπορώ να με κάνω ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη. Το κακό ειναι οτι ενώ την πάτησα το ξεχνάω αρκετές φορές.

  7. Ανεμελιά, ελευθερία σκέψης, όνειρα, ενθουσιασμός, σχέδια για το μέλλον, όλα αυτά δολοφονούνται διαρκώς μέσα στην δίνη της μιζέριας, της απόγνωσης, της πάλης για την επιβίωση, της πάλης για αναγνώριση. Τελικά ώρες ώρες νιώθω πως όλοι λειτουργούμε και κινούμαστε όπως μια γάτα που γυρίζει γύρω από τον εαυτό της και προσπαθεί να πιάσει την ουρά της… Δυνατό άρθρο, μπράβο… ο λήθαργος θα σπάσει μόνο με τέτοια κείμενα!

  8. Ένα άλλο άσμα λέει “η ευτυχία είναι εδώ”… νομίζω… όπως και να’ χει είμαι σίγουρη πως είναι μπροστά μας και απλά δυσκολευόμαστε να την δούμε. Σε ευχαριστώ για αυτό το υπέροχο πρωινό δώρο!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

RECENT POSTS
FOLLOW ME ON

You May Also Like