Tο αληθινό τέλος από το κάθε παραμύθι

Tο αληθινό τέλος από το κάθε παραμύθι

Αν λέγαμε στα παιδιά μας το αληθινό τέλος από το κάθε παραμύθι νομίζω πως θα φρίκαραν.

Για να είμαστε ειλικρινείς εδώ φρικάραμε εμείς όταν τα διαβάσαμε.

Επίσης καταλάβαμε ότι οι αδελφοί Grimm τελικά δεν αγαπούσαν και πολύ την παρθενογένεση αφού τα περισσότερα παραμύθια τους βασίζονται σε άλλες ιστορίες.

Ψάξαμε και βρήκαμε το πραγματικό τέλος και την προέλευση από κάθε γνωστό, πολύ γνωστό παραμύθι που έχουν γίνει και ταινίες της Disney και σας τα παρουσιάζουμε: 

Πάρε βαθιά ανάσα και διάβασε το αληθινό τέλος από το κάθε παραμύθι:

Η Ωραία Κοιμωμένη

Οι αδερφοί Grimm πήραν έμπνευση από την πρώτη έκδοση του «Η Ωραία Κοιμωμένη» του Giambattista Basile, που αρχικά ονομαζόταν «Ο ήλιος, το φεγγάρι και η Talia». Η Ωραία κοιμωμένη (Talia ) βιάζεται από ένα πρίγκιπα που περνούσε και γεννάει δίδυμα ενώ ακόμα κοιμόταν!

Ένα από τα μωρά πιπιλίζει το δάχτυλο που είχε το δηλητήριο και η Ωραία Κοιμωμένη ξυπνάει. Η βασίλισσα διατάζει να σκοτώσουν τα δίδυμα και να τα δώσουν  να τα φάει ο πατέρας τους και να κάψουν ζωντανή τη Talia. Πάνω στην ώρα εμφανίζεται ο πρίγκιπας και σώζει την Talia και τα μωρά ενώ τελικά καίγεται η κακιά βασίλισσα και όλοι ζουν ευτυχισμένοι. Ο Χριστός και η Παναγία!!! 

Η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι

Και εδώ οι αδερφοί Grimm εμπνεύστηκαν από μια ιστορία του Giambattista Basile του 1634 που λεγόταν « Η νεαρή σκλάβα». Εντάξει και εδώ θέλει γερό στομάχι.

Στην αρχική ιστορία του Giambattista, η κακιά μάγισσα είναι η ίδια η μητέρα της Χιονάτης. Όταν ήταν εφτά χρόνων της μπήγει μια χτένα στο κεφάλι και της κάνει ξόρκια για να πεθάνει. Την κλείνει σε 7 κρυστάλλινα φέρετρα και τα κλειδώνει (ίσως έτσι σκέφτηκαν οι αδερφοί Grimm για τους 7 νάνους). Η μάνα λίγο πριν πεθάνει δίνει τα κλειδιά στον αδερφό της.

Η Χιονάτη μεγαλώνει μέσα στα φέρετρα και μετατρέπεται σε μια πανέμορφη κοπέλα. Η γυναίκα του θείου της Χιονάτης την ανακαλύπτει και τη ζηλεύει. Την βγάζει από το φέρετρο τραβώντας την από τα μαλλιά και έτσι βγαίνει το χτενάκι, λύνονται τα μάγια και η Χιονάτη ξυπνάει.

Την κουρεύει γουλί και την βασανίζει έχοντας την σαν σκλάβα και χτυπώντας την ανελέητα. Αντιλαμβάνεται το σκηνικό ο θείος της Χιονάτης, στέλνει τη γυναίκα του από εκεί που ήρθε και θεραπεύει τη Χιονάτη η οποία αργότερα παντρεύεται ένα πρίγκιπα.

Δεν έχει τέλος όμως το μαρτύριο της Χιονάτης αφού στην πρώτη έκδοση των αδερφών Grimm το 1812, η κακιά μάγισσα είναι πάλι η μητέρα της Χιονάτης που θέλει να φάει τα πνευμόνια της για να μείνει πάντα νέα. Ευτυχώς τα αδερφάκια το άλλαξαν αργότερα το παραμύθι.

 Η Σταχτοπούτα

Λοιπόν αυτή την έκδοση την είχαμε και εμείς σε παραμύθι όταν ήμασταν μικρές και έτσι την ξέραμε. Στην πρώτη έκδοση λοιπόν των αδελφών Grimm του παραμυθιού «Η Σταχτοπούτα» το 1800, οι κακές αδελφές της, κόβουν τα δάχτυλα των ποδιών τους για να τους χωρέσει το γοβάκι. Όμως πεθαίνουν από αιμορραγία και τρώνε τα μάτια τους κάτι… πουλιά.

Όμως και εδώ η ιστορία έχει προϋπάρξει. Η εκδοχή της Disney βασίζεται στο ήπιο παραμύθι του Charles Perrault του 1697 και είναι σχεδόν αυτούσιο. Όμως το παραμύθι του Charles Perrault βασίζεται στην ιστορία του Giambattista Basile του 1634 που λεγόταν «The Cat Cinderella». Εδώ η Σταχτοπούτα αντιμετωπίζει προβλήματα με τη μητριά της. Τότε η Γκουβερνάντα της, την προτρέπει να τη σκοτώσει. Έτσι και κάνει, της μπήγει ένα ξύλο στο στήθος της και η μητριά πεθαίνει.

Μετά παντρεύεται η  Γκουβερνάντα τον πατέρα της και εμφανίζει ξαφνικά 7 πανέμορφες κόρες από προηγούμενο γάμο της. Ο πατέρας της Σταχτοπούτας χάνει το ενδιαφέρον του για τη μοναχοκόρη του και ασχολείται με τις κόρες της νέας του γυναίκας. Η Σταχτοπούτα καταλήγει υπηρέτρια και το τέλος είναι το ίδιο όπως το ξέρουμε. Όχι και τόσο αθώα λοιπόν η Σταχτοπούτα μας. 

Η μικρή γοργόνα

Η αρχική έκδοση αυτού του παραμυθιού του Hans Christian Andersen, πάνω στο οποίο βασίζεται και η ταινία της  Disney, η γλώσσα της γοργόνας είναι κομμένη και τα πόδια της ματώνουν συνεχώς, υποφέροντας από φρικτούς πόνους.

Έτσι ο πρίγκιπας παντρεύεται μια άλλη γυναίκα και η μικρή γοργόνα έχει 2 επιλογές. Ή να σκοτώσει τον πρίγκιπα που αγαπά και να ξαναγίνει γοργόνα ή να αυτοκτονήσει. Επειδή δεν μπορούσε να σκοτώσει τον αγαπημένο της, αυτοκτονεί πέφτοντας στον ωκεανό.

Αλλά και εδώ ο Andersen πήρε έμπνευση από το παραμύθι του Friedrich de la Motte Fouqué που λεγόταν «Undine».  Στο παραμύθι αυτό η Undine είναι ένα πνεύμα του νερού και γίνεται άνθρωπος όταν παντρεύεται τον αγαπημένο της πρίγκιπα.

Όμως ο πρίγκιπας γλυκοκοιτάζει την ετεροθαλή αδερφή της Undine, την Bertilda. Οι δυο τους έχουν παράνομη σχέση και φέρονται πολύ άσχημα στην Undine. Η κοπέλα απογοητευμένη αυτοκτονεί και τα πιτσουνάκια παντρεύονται. Η Undine όμως δεν πέθανε, μετατράπηκε ξανά σε πνεύμα του νερού και γυρίζει και σκοτώνει τελικά τον αγαπημένο της πρίγκιπα. Έτσι έμειναν για πάντα μαζί. 

Η πεντάμορφη και το τέρας

Το πρώτο παραμύθι με αυτή την ιστορία κυκλοφόρησε με το όνομα «Το μικρό σκουπόξυλο» (;) και ήταν του Γερμανού παραμυθά Ludwig Bechstain.

Σε αυτή την εκδοχή το τέρας το οποίο είχε ανθρώπινη μορφή και κέρατα κριαριού, γίνεται ο σύντροφος της πεντάμορφης, κοιμούνται μαζί, αγκαλιάζονται και φιλιούνται κανονικά. Οι ετεροθαλείς αδελφές όμως της πεντάμορφης ζηλέψαν τον έρωτα τους και την έπνιξαν σε ένα λουτρό, στο οποίο αργότερα το νερό μετατράπηκε σε πέτρινες κολώνες. 

 Ο βάτραχος που έγινε πρίγκιπας

Παραμύθι των αδελφών Grimm και αυτό, όταν πρωτοεκδόθηκε κάπου στις αρχές του 1800, ο βάτραχος πείθει την πριγκίπισσα να κάνουν μια συμφωνία προκειμένου να τη βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημα της.

Όμως ο βάτραχος ζητάει όλο και περισσότερα πράγματα και χάρες από την πριγκίπισσα, της ζητάει μέχρι και να κοιμηθεί μαζί του! Η πριγκίπισσα τότε θυμωμένη από τον υπερόπτη βάτραχο, τον αρπάζει και τον πετάει με δύναμη στον τοίχο. Και τότε ο βάτραχος έγινε πρίγκιπας. (Τελικά κοιμήθηκε μαζί του). 

Η Ραπουνζέλ

Οι αδελφοί Grimm πρωτοτύπησαν πάλι και στην πρώτη έκδοση του 1812, ο πρίγκιπας επισκεπτόταν τόσο συχνά την Ραπουνζέλ στο δωματιάκι της στον ψηλό πύργο, που έμεινε έγκυος.

Η κακιά μάγισσα κατάλαβε την εγκυμοσύνη από τα ρούχα της κοπέλας που συνεχώς στένευαν και την έδιωξε κακήν κακώς. Το παραμύθι θέλει την κακόμοιρη την Ραπουνζέλ να γεννάει δίδυμα ολομόναχη στις ερημιές, ενώ ο πρίγκιπας αγνοείτο.

Η άλλη εκδοχή θέλει τη κακιά μάγισσα να κουρεύει την Ραπουνζέλ την ώρα που ο πρίγκιπας σκαρφάλωνε στον πύργο. Εκείνη την ώρα έπεσε κάτω και χτυπώντας σε κάτι πέτρες έμεινε τυφλός. Οι δύο τους συναντήθηκαν μετά από πολλά χρόνια και έμειναν για πάντα μαζί. 

Ποκαχόντας

Το αληθινό τέλος της Ποκαχόντας είναι θλιβερό και σίγουρα δεν είναι παραμύθι. Η Ποκαχόντας στα 17 της αιχμαλωτίστηκε από Άγγλους κατακτητές και κρατήθηκε για λύτρα. Βασανίστηκε και βιάστηκε επανειλημμένα και έμεινε έγκυος.

Τη βάφτισαν χριστιανή με το όνομα Ρεβέκκα και  την πάντρεψαν για να φαίνεται η εγκυμοσύνη νόμιμη. Ο σύζηγος της την περιέφερε στην Αγγλία ως αξιοθέατο και την παρουσίαζε ως «σύμβολο εξημέρωσης των αγρίων της Βιρτζίνια».

Λίγο πριν γυρίσουν σπίτι τους η Ποκαχόντας αρρωσταίνει βαριά και πεθαίνει. Οι αφηγήσεις από στόμα σε στόμα λένε ότι απλά η Ποκαχόντας ήξερε πολλά πια για την πολιτική της στρατηγικής των Άγγλων και έπρεπε να πεθάνει, πιθανώς από δηλητηρίαση. Ήταν μόλις 22 ετών. 

Ο Πινόκιο

Αχ δύσμοιρε Πινόκιο πόσο ταλαιπωρήθηκες στην πρώτη εκδοχή του παραμυθιού σου. Η ιστορία ξεκινάει με τον Πινόκιο να κάνει ζαβολιές και να πειράζει τον Τζεπέτο και να ξεφεύγει μακριά του. Ο Τζεπέτο τον κυνηγάει και τότε η αστυνομία τον πιάνει και τον βάζει φυλακή επειδή νόμιζε ότι βασανίζει την… μαριονέτα.

Ο Πινόκιο γυρνάει σπίτι και βρίσκει την ακρίδα που του λέει ότι τα άτακτα παιδιά μεταμορφώνονται σε γαϊδούρια. Ο Πινόκιο θυμώνει μαζί του και τον σκοτώνει. Περνάει μέσα από φωτιές και από το στόμα μιας διαβολικής γάτας και ακρωτηριάζεται το ένα του πόδι. Συναντάει την καλή μπλε νεράιδα που του λέει ότι είναι νεκρή και περιμένει να βρουν το σώμα της.

Η γάτα θυμωμένη μαζί με μια αλεπού βρίσκουν τον Πινόκιο τον κρεμάνε από ένα δέντρο και τον βλέπουν πεθαίνει από ασφυξία.

Οι συγγραφείς μετά από λίγα χρόνια δεν ήταν πολύ ευχαριστημένοι από αυτή την εκδοχή (μα γιατίιι; είναι υπέροχηηη) και την τροποποίησαν στην εκδοχή που ξέρουμε σήμερα.

Αν και προσωπικά θεωρούσα πάντα πολύ περίεργη την ιστορία του Πινόκιο έτσι κι αλλιώς, το παραμύθι που με συνέτριβε ως παιδί ήταν «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όπου είχαμε βιβλίο με τα παραμύθια του. Το φτωχό κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα για να επιβιώσει.

Το κοριτσάκι τελικά πέθανε  από το κρύο και η γιαγιά της μετέφερε το πνεύμα της στον παράδεισο. Το επόμενο πρωί περαστικοί βρήκαν το νεκρό παιδί στην γωνιά, τριγυρισμένο από αναρίθμητα καμένα σπίρτα.

Η σκιτσογραφημένη εικόνα του παγωμένου παιδιού στο βιβλίο των παραμυθιών έχει στοιχειώσει μέσα μου.

Τι να πεις; Άβυσσος η ψυχή των παραμυθάδων…

Λίζα

(Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Ακολουθήστε μας αν θέλετε επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!