Η ιστορία των παιδικών καθισμάτων αυτοκινήτου
Τα καθισματάκια αυτοκινήτου στην εποχή που ζούμε, έχουν γίνει απαραίτητα για όλους τους γονείς. Μπορούμε να κάνουμε τις βόλτες, τα ταξίδια μας, τις δουλειές μας με το αυτοκίνητο, έχοντας τα μικρά μας ανθρωπάκια μέσα σε αυτό και να είναι ασφαλή. Οι περισσότεροι γονείς σήμερα ενημερώνονται επαρκώς, κάνουν εκτενή έρευνα πριν αγοράσουν κάθισμα αυτοκινήτου και δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο να είναι απόλυτα ασφαλές το παιδί τους. Όμως πριν 30 χρόνια, τα παιδικά καθίσματα δεν ήταν απαραίτητα για τα παιδιά στο αυτοκίνητο. Εκτιμάται ότι μέχρι το 1984, μόνο τα μισά παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών χρησιμοποιούσαν καθισματάκι αυτοκινήτου.
Τα πρώτα καθισματάκια αυτοκινήτου δημιουργήθηκαν απλά για να τοποθετούνται τα παιδιά μέσα στο αυτοκίνητο και δεν παρείχαν καμία προστασία σε περίπτωση σύγκρουσης. Πριν τη δεκαετία του ’60 τα καθίσματα αυτοκινήτου, σχεδιάστηκαν κυρίως έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να δουν έξω από το παράθυρο και να είναι απλά κάπου δεμένα έτσι ώστε να μην τριγυρνούν μέσα στο αμάξι. Τη δεκαετία του ’60 σχεδιάστηκε επιτέλους ένα κάθισμα αυτοκινήτου για παιδιά που προσέφερε ασφάλεια. Αλλά λόγω της ελλιπής πληροφόρησης για το θέμα εκείνη την εποχή, το ευρύ κοινό δεν αγκάλιασε την έννοια «παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου για ασφάλεια».
Δεν ήταν καλά καλά μέσα του 1970, όταν η προώθηση της ασφάλειας του παιδιού στο αυτοκίνητο άρχισε να έχει αντίκτυπο. Τότε οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται σοβαρά να χρησιμοποιήσουν παιδικά καθίσματα ασφαλείας στο αυτοκίνητο.
Είμαι παιδί γεννημένο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και έχω ξεκάθαρες αναμνήσεις από τις βόλτες μας με το βανάκι. Με εμάς στα πίσω καθίσματα, χωρίς να είμαστε δεμένοι σε κάποιο καθισματάκι. Υπάρχουν home videos που δείχνουν εμένα και την αδερφή μου σε ηλικία τριών ή τεσσάρων ετών, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου.
Δεμένοι με ζώνες ασφαλείας, αλλά χωρίς κάθισμα.
Ούτε που ξέραμε τι ήταν αυτό. Έχω μιλήσει με πολλούς που έχουμε μοιραστεί παιδικές ιστορίες «αυτοκινήτου». Θυμόμαστε τους εαυτούς μας να σκαρφαλώνουμε στην κεντρική κονσόλα (αυτό που λέμε εμείς «τεμπέλης»)να προσπαθούμε να φτάσουμε στα μπροστινά καθίσματα. Να παίζουμε ανεξέλεγκτα στα πίσω καθίσματα ή στο πίσω μέρος ενός station wagon, ή να μας κρατάει η μαμά στην αγκαλιά της όταν ήμασταν βρέφη.
Σε αντίθεση με τότε, εγώ ελέγχω συνεχώς αν έχουν ασφαλιστεί σωστά οι ιμάντες στα καθισματάκια των παιδιών μου έτσι ώστε να επιβεβαιώσω ότι είναι ασφαλή.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να επιβιβαστούν στο αυτοκίνητο χωρίς ασφάλεια, ούτε για μια φορά.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα από καθίσματα αυτοκινήτου μέσα στα χρόνια και είναι ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη και τα χαρακτηριστικά ασφαλείας που προστέθηκαν σε κάθε δεκαετία.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας σχετικά με τα καθίσματα αυτοκινήτου; Θυμάστε τους γονείς σας να σας ασφαλίζουν στο αυτοκίνητο με κάποιο τρόπο;









Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα!