Μια πρόκληση κι ένας παιδότοπος

Μια πρόκληση κι ένας παιδότοπος

…ένας παιδότοπος και οι αποστειρωμένες αναμνήσεις

Σήμερα το πρωινό μου ξεκίνησε με τη σκέψη της γειτονιάς μου, η οποία μου άφησε στο μυαλό μια γλυκιά γεύση σοκολάτας γάλακτος και τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού.

Μια πρόκληση κι ένας παιδότοπος

Κι εκεί που αρχίζει το μυαλό μου, στη σκέψη και μόνο της γειτονιάς μου να κατακλύζεται αυτόματα σχεδόν από εικόνες, ήχους, μυρωδιές και γλυκιές αναμνήσεις και η ευτυχία μουδιάζει σιγά σιγά τα κύτταρα μου, τσουπ!!! Ξεπετάγεται μπροστά μου η κυριακάτικη βόλτα μας με τα παιδιά που καθόλου δεν μου άρεσε. Όχι ότι δεν το περίμενα δηλαδή ότι αργά ή γρήγορα θα ξεπεταχτεί, μια και κάτι τέτοια τα τυπώνει ο δικός μου ο εγκέφαλος που μπορεί να αργεί, αλλά δεν λησμονεί.

Την Κυριακή που λέτε βρεθήκαμε οικογενειακώς σε έναν παιδότοπο. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία σε ποιον γιατί το θέμα δεν είναι ένας συγκεκριμένος παιδότοπος, αλλά η φιλοσοφία του παιδότοπου γενικότερα. Δεν είμαι φαν των παιδότοπων ούτως ή άλλως και δεν τους προτιμώ, παρά μόνο από ανάγκη και περιστασιακά , σε κάτι γενέθλια, σε κάτι γιορτές και φυσικά όταν ο καιρός δεν επιτρέπει κάποια άλλη εξόρμηση. Ε αυτή τη φορά έφυγα από τον παιδότοπο με μια αίσθηση που θα την περιγράψω κοσμίως ως πικρή και δεν θα επεκταθώ περαιτέρω.

Σε ξαναγυρίζω στο θέμα της γειτονιάς για να σε διαβεβαιώσω ότι ανάμεσα στις αναμνήσεις που ξεπετάχτηκαν μπροστά μου δεν υπάρχει κανένας παιδότοπος. Αντίθετα υπάρχει φύση. Υπάρχουν δέντρα από αυτά που σκαρφαλώναμε, υπάρχει χώμα και πέτρες και λάσπη από αυτά που αποτελούσαν τα οικοδομικά μας υλικά με τα οποία χτίζαμε ολόκληρες πολιτείες. Υπάρχουν λουλούδια, υπάρχουν βατράχια, υπάρχουν ρυάκια, υπάρχει τρέξιμο, ατέλειωτο τρέξιμο και παιχνίδι από αυτό το αυθόρμητο που δεν μας το υποδείκνυε κανείς, αλλά στύβαμε το μυαλό μας μόνοι μας για να το ανακαλύψουμε. Φαντασία! Απίστευτη φαντασία και δημιουργικότητα.

naturekids_quote

Σήμερα έχουμε τα πάρκα με τα ψηλά κάγκελα και το πλαστικό δάπεδο ασφαλείας που μια χαρά είναι για εμάς τους γονείς γιατί πηγαίνουμε και έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, αλλά καθόλου καλά για τα παιδιά μια και το παιχνίδι που μπορούν να κάνουν εκεί είναι κι αυτό κατευθυνόμενα καθαρό. Αν έχεις αμφιβολίες προσπάθησε την επόμενη φορά που θα πας να βρεις ένα υλικό με το οποίο θα μπορούσαν τα παιδιά να δημιουργήσουν κάτι. Οτιδήποτε!playingnature2

Σήμερα έχουμε τους παιδότοπους και τα playdates και δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να σκεφτώ πως όταν τα παιδιά μας μεγαλώσουν θα λένε “Θυμάσαι τον τάδε παιδότοπο και τα playdates με τα παιδιά των φίλων της μαμάς”; Ή κάπως έτσι τελοσπάντων. Και δεν ξέρω για σένα, αλλά εμένα δε μου αρέσει καθόλου αυτή η σκέψη των αποστειρωμένων αναμνήσεων.

Σημείο των καιρών θα μου πεις και ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η έλλειψη χώρου και χρόνου θα μου προσθέσεις και άλλα τέτοια ωραία που μπορώ άνετα να στα πω κι εγώ όταν δεν είμαι σε φάση περίεργη όπως είμαι τώρα.

Αλλά τώρα θυμήθηκα ότι οι αναμνήσεις οι δικές μας είναι γεμάτες παιδικότητα και αυθορμητισμό, από αυτόν που σε κάνει να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και τον κόσμο. Λασπωμένο, βρώμικο, ζωηρό αυθορμητισμό.

Τέτοιες αναμνήσεις θέλω να έχουν τα παιδιά μου και τα δικά σου παιδιά. Λασπωμένες, βρώμικες, ζωηρές, υπέροχες αναμνήσεις!

Γίνεται θα μου πεις;

Γίνεται θα σου απαντήσω.

Μια πρόκληση κι ένας παιδότοπος

(Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια)

Η σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα! 

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

11 Comments

  1. Γίνεται! Δυστυχώς όχι για όλα τα παιδιά, αλλά έστω και αυτό το οργανωμένο playdate μπορεί να γίνει σε έναν ανοικτό χώρο. Και η εμπειρία θα είναι διαφορετική για το παιδί.

    1. Γίνεται Μάγδα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και αν σκεφτεί κανείς και το πόσα χρήματα δίνουμε πολλές φορές εμείς οι γονείς για παιχνίδια, πολύ πιο οικονομικοί.

  2. Αν κατάλαβα καλά (ένεκα το μαλλί!) δεν είναι αυτή η ανάρτηση σου περί γειτονιάς, ε;
    Δεν αγάπησα τους παιδότοπους, ήταν/είναι λίγο στημένοι, όπως και τα πάρτι σε παιδότοπους επίσης..
    Η μετάλλαξη των γειτονιών σε..πλαστές γειτονιές, δεν μου αρέσει καθόλου 🙁 Φιλιά πολλά καλό σ/κ 🙂

    1. Καλημέρα! Όχι Πέτρα θα την γράψω μέσα στο σαββατοκύριακο (ένεκα χρόνου χαχαχα). Βλέπεις οι προκλήσεις σε βάζουν σε μια διαδικασία που δεν ξέρεις που θα καταλήξει γι’αυτό μου άρεσε πολύ η ιδέα σου.
      Έχεις δίκιο, πλαστές γειτονιές, χωρίς ζωή, χωρίς ψυχή.
      Καλό σ/κ!

  3. Προσωπικα πιστευω οτι οι παιδοτοποι ειναι περισσοτεροι βρωμικοι καθως τα παιδια κυλιουνται στο πλαστικο που καποιο αλλο παιδακι ιδρωσε εβηξε κλπ.ΣΤον εξωτ .χωρο αεριζονται καλητερα τωρα υπαρχουν και οι συναντησεις σε εξωτ περιβαλλον κατι που εχουμε κατορθωσει με τις φιλεναδες μου

    1. Έτσι Μαρία! Έξω στη φύση! Πολλές φορές απορούν κάποιοι που βγάζω τα παιδιά έξω το χειμώνα να παίξουμε (όχι πάντα δυστυχώς) αλλά τα παιδιά αρρωσταίνουν σε κλειστούς χώρους όχι στον καθαρό αέρα.

  4. Χριστινάκι πόσο συμφωνώ μαζί σου!
    Και πόσο μου αρέσουν οι παιδικές χαρές που πάμε και στον γυρισμό για να μπούμε στο σπίτι πρέπει να βγάλουμε σχεδόν μέχρι και τις κάλτσες μας!
    Να προσθέσω βέβαια μέσα σε όλα και την θάλασσα. Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στον Φλοίσβο. Μαζί είχα και τα κουβαδάκια. Ε δεν μπορείς να φανταστείς τί παιχνίδι έκανε!

    1. Αυτές οι παιδικές χαρές μου αρέσουν Μάρθα, αλλά δεν τις βρίσκουμε πια εύκολα. Γι’αυτό κι εμείς ψάχνουμε εναλλακτικές λύσεις, όπως η θάλασσα που είπες. Και για να σου πω την αλήθεια την απολαμβάνουμε πολύ περισσότερο και από το καλοκαίρι μια και οι συνθήκες είναι ιδανικές.

  5. Καλώς σε βρίσκω κι εγώ Χριστίνα!
    Μου άρεσε όπως το έγραψες: Λασπωμένες, βρώμικες, ζωηρές, υπέροχες αναμνήσεις!
    Έτσι είναι οι δικές μας, μα πολύ φοβάμαι πως στις πόλεις του σήμερα στα παιδιά μας όλα αυτά θα είναι σαν μια παλιά ταινία! Κρίμα δεν είναι;
    Πολλά φιλιά κι αναμένω και τη δική σου γειτονιά με ενδιαφέρον!

    1. Καλώς ήρθες Αριστέα!
      Παλιά ταινία είπες και μου ήρθε στο μυαλό ο ασπρόμαυρος κινηματογράφος. Να κάτι τέτοια σκέφτομαι και συνειδητοποιώ πως αρχίσαμε να ανήκουμε στους παλιούς!
      Πεισμώνω όμως ξέρεις και δεν θέλω να επιτρέψω να χαλάσουμε τις εμπειρίες των παιδιών μας. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει όπως πάντα τελευταία!
      Τα φιλιά μου ακόμα κι αν άργησα να ανεβάσω τη δική μου γειτονιά 🙁

  6. Κι εγώ της ίδια άποψης είμαι! Φύση και πάλι φύση! βρώμα, λάσπη, χώμα, γέλιο και φαντασία!!! Ναι η φύση εξιτάρει τη φαντασία των παιδιών κι εκεί δεν έχουν ανάγκη κανένα παιχνίδι όσο ακριβό και καλοφτιαγμένο κι αν είναι!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

RECENT POSTS
FOLLOW ME ON

You May Also Like