Είμαι 99% μαμά και 1% σύζυγος

Είμαι 99% μαμά και 1% σύζυγος

Είμαι 99% μαμά και 1% σύζυγος

Η κούραση και το άγχος της καθημερινότητας αλλά και η νέα τάση των τελευταίων ετών, θέλει τις γυναίκες – σούπερ γυναίκες και σούπερ μαμάδες.

Τι γίνεται τελικά όμως με εμάς; 

Μια μαμά περιγράφει στο κείμενό της με απόλυτη ειλικρίνεια όλα όσα νιώθει και γιατί τα νιώθει, μιας και θεωρεί ότι έτσι θα έπρεπε να είναι.

Σίγουρα μπορεί να μη βρίσκει σύμφωνες μερικές από εμάς σε κάποια πράγματα, όμως το κείμενο της εμπεριέχει δόσεις αλήθειας που ζούμε όλες μας καθημερινά σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.

Νιώσαμε σαν να ήθελε να βγάλει έναν συγκλονιστικό ωκεανό συναισθημάτων από μέσα της, δεν μιλάει για κάτι για το οποίο συζητούν οι γυναίκες με άνεση μεταξύ τους. Μόνο και μόνο γι αυτό αξίζει να την διαβάσουμε. 

Διαβάστε το κείμενο της μαμάς:

Είμαι 99% μαμά και 1% σύζυγος

Και πρέπει να είναι έτσι γιατί το να είσαι μαμά είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης.

Όταν ήμασταν νιόπαντροι με τον άντρα μου, πήραμε ένα σκυλάκι.

Ένα Τσιουάουα.

Ήταν τόσο χαριτωμένο, το αγαπούσα και το λάτρευα! Το φροντίζαμε σαν μωρό, είχε μια γκαρνταρόμπα πιο μεγάλη από τη δική μου, σπιτάκι για να μην κρυώνει, το ταΐζαμε με τα χέρια μας και κοσμούσε όλες τις φωτογραφίες μας. Ήταν μέλος της οικογενείας μας!

Στη συνέχεια έμεινα έγκυος. Ένας φίλος μας που είχε σκύλο και ένα παιδάκι σε νηπιακή ηλικία μας είχε πει τότε: «Όταν θα έρθει το μωρό, δε θα σας νοιάζει το σκυλί τόσο πολύ.» Μάλλον θα είναι τρελός σκέφτηκα.

Μέχρι τη στιγμή που το μωρό μας έγινε 6 μηνών και έδωσα το σκυλί μας στη μαμά μου. «Αξίζει να το έχει κάποιος που μπορεί να το λατρεύει όσο εγώ» σκέφτηκα και κάπως έτσι αιτιολόγησα την πράξη μου. Η μαμά μου ξετρελάθηκε μαζί του. Εγώ λίγο πολύ, ξέχασα ότι υπήρχε.

Τα χρόνια πέρασαν και έχουμε πια τρία παιδιά. Αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν μου είπε ποτέ:

«Όταν θα είσαι εξουθενωμένη επειδή θα πρέπει να κρατάς τρεις ανθρώπους ευτυχισμένους, δε θα νοιάζεσαι για το σύζυγό σου πια».

Σύγκρινα το σύζυγό μου με ένα σκυλί; Ναι αλλά περίμενε να σου εξηγήσω.

Έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι μια μίζερη σύζυγος.

Είμαι 99% μαμά και μόνο 1% σύζυγος

Έβαλα λίγο πολύ τον άντρα μου σε δεύτερη μοίρα τα τελευταία χρόνια.

Και όχι επειδή είναι κακός – το αντίθετο μάλιστα. Βάζει πλυντήρια, κάνει τα ψώνια, το μαγείρεμα, τα γεύματα των παιδιών, ακόμη και πλεξούδες στα μαλλιά της κόρης μου. Μου κάνει φιλοφρονήσεις συχνά, και με ρωτά τακτικά αν μπορούμε να πάμε μακριά, μόνο για ένα Σαββατοκύριακο, ή τουλάχιστον έξω για  φαγητό.

Του λέω πάντα ότι δεν έχω χρόνο για ένα χαλαρό γεύμα, πόσο μάλλον για δύο ολόκληρες μέρες μακριά από το σπίτι.

Δεν μπορώ να μπω καν στον κόπο να σκεφτώ ποιος θα αναλάβει τη φροντίδα των παιδιών μας, τα φαγητά τους και τις ετοιμασίες για τη Δευτέρα το πρωί.

Είμαι 99% μαμά και 1% σύζυγος

Τα βράδια μένω ξύπνια μέχρι αργά, σχεδόν κάθε βράδυ και πάω να ξαπλώσω αφού ο άντρας μου κοιμάται ήδη εδώ και ώρα. Το επόμενο πρωί, σηκώνομαι πολύ νωρίς, προτού προλάβει να μου δώσει μια αγκαλιά στο κρεβάτι.

Έχω φτάσει σε σημείο να πω αυτή τη φράση στον άντρα μου. «Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Αν έπρεπε κάποια στιγμή να διαλέξω ανάμεσα σε εσένα ή ένα από τα παιδιά, θα έχανες κάθε φορά. Έχεις πρόβλημα με αυτό;».

Γιατί είμαι μια τέτοια… σκύλα; Αυτή είναι δικαιολογία μου: Είμαι εξαντλημένη, ψυχικά και σωματικά.

Τα τελευταία 10 χρόνια, έχω γίνει εγώ ο αρχηγός της οικογένειας. Δούλεψα πολλές ώρες σε δουλειά πλήρους απασχόλησης που απαιτούσε να μετακινούμαι συχνά. Τώρα ο άντρας μου έχει δουλειά, αλλά εξακολουθώ να δουλεύω, για να μπορέσει να λειτουργήσει το σπίτι και για να έχουμε χρήματα για τους λογαριασμούς.

Ο μεγαλύτερος γιος μου είναι στο κολέγιο και εγώ θέλω να σπουδάσει ήρεμος από τα φοιτητικά δάνεια, εγώ θα φροντίσω και για αυτό. Ο μικρότερος γιος μου είναι παιδί με ειδικές ανάγκες και η φροντίδα του είναι μια εργασία πλήρους απασχόλησης.

Η κόρη μου, όπως και κάθε 11χρονο κορίτσι, θέλει από την μαμά της να την ακούει, να την παρακολουθεί, να την βοηθήσει. Το ρολόι για την αθωότητά της χτυπάει, και δεν τολμώ να χάσω ούτε δευτερόλεπτο από ό, τι έχει απομείνει από αυτό.

Διαβάστε επίσης: Όταν η μητέρα αφήνει πίσω της τη γυναίκα

Είμαι κουρασμένη και ανησυχώ. Ανησυχώ ότι δεν θα υπάρχουν αρκετά. Αρκετά χρήματα, αρκετή τύχη, αρκετός χρόνος, αρκετά για μένα. Ο άντρας μου είναι ένας πολύ καλός μπαμπάς, αλλά παίζω ένα μοναδικό ρόλο στη ζωή του κάθε παιδιού μου. Και καθώς μεγαλώνουν νιώθω ότι μόνο εγώ μπορώ να κάνω το σωστό για αυτά.

Το πλοίο βουλιάζει και έχω μόνο τρία σωσίβια. Σε ποιον να πρωτοδώσω; Ο άντρας μου έχει μάθει να κολυμπά εδώ και πολύ καιρό, έτσι δεν είναι;

Μου έχει πει ότι νιώθει σαν πολίτης δεύτερης κατηγορίας στην οικογένειά μας και γι’ αυτό, λυπάμαι πολύ. Αξίζει καλύτερα από εμένα, αλήθεια. Ελπίζω ότι σε κάποιο επίπεδο, ξέρει ότι ο λόγος που είμαι έτσι ή ο τρόπος που είμαι έτσι δεν έχει να κάνει με αυτόν, δεν φταίει. Τον αγαπώ είτε το πιστεύετε είτε όχι.

Αγαπημένε μου σύζυγε:

Όταν τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν και θα απολαμβάνουν την επιτυχημένη και ευτυχισμένη ζωή τους και θα απομείνουμε οι δυο μας να κοιτάμε ο ένας τον άλλο, σε παρακαλώ, ζήτα μου να πάμε για φαγητό ή ένα διήμερο.

Θα δεχτώ με μεγάλη ευχαρίστηση!

Εσείς τι γνώμη έχετε;.

(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

RECENT POSTS
FOLLOW ME ON

You May Also Like