Μικρούλα και τοσοδούλικη – Η ιστορία της μαμάς Έλενας για την πρόωρη κόρη της
Στις μέρες μας, οι επιπλοκές από πρόωρο τοκετό αποτελούν τη δεύτερη πιο κοινή αιτία θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών. Περίπου 1 εκατομμύριο πρόωρα παιδιά χάνουν τη ζωή τους ετησίως από αιτίες που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να προληφθούν.
Κάθε χρόνο 15 εκατομμύρια μωρά γεννιούνται πρόωρα. Στη χώρα μας υπήρξε αύξηση πρόωρων τοκετών κατά 1,9% τα τελευταία χρόνια.
Γίνεται μια παγκόσμια προσπάθεια ενημέρωσης και επένδυσης στη γυναικεία-μητρική υγεία και τη φροντίδα νεογνών προκειμένου να μειωθούν τα ποσοστά πρόωρων γεννήσεων.
Χθες λάβαμε ένα μήνυμα από μια μανούλα που γέννησε πρόωρα. Η μαμά Έλενα έφερε στο κόσμο τη κόρη της στις 36 εβδομάδες. Αν και δε νοσηλεύτηκε στη ΜΕΝΝ και ο χρόνος που έμεινε μακριά από τη μαμά της δεν ήταν μεγάλος, ωστόσο υπάρχει πάντα ένα αγκαθάκι στη καρδιά της μαμάς που γέννησε πρόωρα και δεν κατάφερε να αγκαλιάσει, να φροντίσει, να πάρει στο σπίτι της το μωρό της που τόσο περίμενε.
Διαβάστε την ιστορία της μαμάς Έλενας:
Καλησπερα σας. Για τη Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας στις 17 Νοεμβρίου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και εγώ την δική μας ιστοριούλα!!!
Η δική μου πριγκίπισσα βιαζόταν να δει την μαμάκα της και ήρθε στο κόσμο στις 36 εβδομάδες. Μικρούλα και τοσοδούλικη, μόλις 1860 gr.
Δεν μπήκαμε στη ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών) μόνο σε θερμοκοιτίδα. Όμως δεν ήταν δίπλα μου! Ήμουν πολύ τυχερή που δούλευα στην κλινική που γέννησα κ είχα ευελιξία στο πως να την βλέπουμε πιο πολύ κ να την φροντίζω!
Η επιστροφή στο σπίτι ήταν πολύ δύσκολη χωρίς την μικρή μας. Περίμενα πως κ πως να έρθει η ώρα για να πάμε να την δούμε. Να τη πιάσω, να τη μυρίσω, να τη νιώσω στην αγκαλιά μου, να νιώσω το μωρό μου και το μωρό μου την μαμά του!
Ευτυχώς η παραμονή της στη θερμοκοιτίδα κράτησε μόνο τέσσερις ημέρες.
Η χαρά όταν πήγαμε και είδαμε ότι δεν ήταν στην θερμοκοιτίδα, αλλά στο κουκετακι της κλινικής δεν μπορώ να σας την περιγράψω με λόγια. Δάκρυα χαράς στα μάτια.
Τώρα κοντεύουμε ενός έτους και νομίζω δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τα τελειόμηνα μωράκια.
Αγαπήστε τα μωρά σας. Δώστε τους αγκαλιές, πολλές αγκαλιές! Μας νιώθουν και μας χρειάζονται όσο μικρά και αν είναι. Και από την άλλη, τα χρειαζόμαστε και τα έχουμε ανάγκη και εμείς. Είμαι περήφανη για την κόρη μου και θα είμαι για πάντα!
Μαμά Ελένη
Έχεις μια ιστορία ή κάτι να μας πεις; Εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε!
Στείλε μας e-mail στο [email protected]
(Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια)
Η σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα!
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ κάτω γιατί εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε και να κάνουμε κουβεντούλα!
